Vandaag ben ik 7 jaar alcoholvrij: Was ik ‘ziek’ of is onze maatschappij ‘ziek’?

Vandaag ben ik 7 jaar alcoholvrij: Was ik ‘ziek’ of is onze maatschappij ‘ziek’?

Ik neem je even mee naar verleden week dinsdag, 10 juli 2018, 21u52. Het eerste dat Carl Vannieuwkerke zegt na de match van onze Rode Duivels tegen de Fransen is: “’Ff tijd om ons verdriet te verdrinken, uitzonderlijk 5 pinten alsjeblieft voor al onze gasten”. Alcohol (dat nog steeds op nr 2 meest dodelijke drug staat in deze wereld achter tabak), is zowat de meest sociaal aanvaardbare drug op deze planeet.

Dat het nog steeds zo overal te zien is, zo makkelijk te verkrijgen, zo weinig in vraag wordt gesteld is, in onze huidige tijd van bewuster leven hoogst opmerkelijk. In de voorbije 7 jaar ben ik vooral tot de conclusie gekomen dat héél veel Belgen een alcoholprobleem hebben. Het interessante aan het verhaal, is dat wij als Belgen daar in een massale ontkenning zitten. Paar pintjes drinken is normaal & wij als ‘Belgen’ zijn ‘Bourgondiërs’. Mensen zetten elkaar aan om te drinken, en als mensen niet drinken, zijn zij ‘de rare’ of nen andere klassieke als je niet drinkt is de volgende: “Ben je ziek”?

Maandag 16 juli 2018, 14u23. Ik word gebeld voor een nieuw televisieprogramma over alcohol. Ze zoeken mensen die nog ‘in de afkick’ zitten om die mensen te kunnen volgen & filmen. Ze zoeken mensen die nog beetje aan het ‘struggelen’ zijn. Ze vragen mij: Michael, ken jij iemand? Mijn antwoord: “Ja, zowat, de helft van de Belgische bevolking”. Mmm, ik weet niet of hij mijn statement had begrepen.
We kijken nog te vaak naar iemand met een alcoholprobleem, iemand die ‘in de goot’ ligt. In mijn ogen heb je een alcoholprobleem als je zelf maar 1 x maand dronken bent. Dat horen we toch liever niet zo graag …

Ikzelf heb gedronken van mijn 15 tot mijn 25 jaar. Logisch toch hé, gelijk elke ‘normale’ jongere … Het studentenleven is een zeer mooie kweekvijver voor alcoholisme. Eens ik begon te werken (rond mijn 22 jaar), moest ik mij wel wat kalmer houden in de week, maar eens het weekend begon, rond 16u de vrijdagmiddag, dan kon het ‘zuipen’ beginnen. By the way, niemand die mij daar op aansprak over al die zatte momenten, buiten mijn familie soms.

Dour Festival 16 juli 2011. Daar loop het ‘fout’ of net heel ‘juist’. Ik was net op tv gespot met een interview, zo zat als een ‘ei’. Dit is mijn redding geweest. Ik vraag mij soms af wat er met mij zou gebeurd zijn indien ik niet met m’n zatte botten op den tv was gekomen … Ik denk echt niet dat ik hier nog zou rondlopen.

Toen ik dronk dacht ik vaak dat ik “niet normaal” was. Waarom had ik ‘geen karakter’? Waarom kon ik niet stoppen na paar pinten? Wat was er toch ‘mis’ met mij?

Het eerste dat ik ontdekt heb in die 7 jaar, is dat ik denk dat ongeveer 50% van de Belgische bevolking niet kan stoppen na paar glazen.

Het tweede dat ik ontdekt heb, is dat er helemaal niets mis is met mij. Ik was gewoon mee in de valkuil getrapt van alcohol. Een valkuil waar +/- 90% van de mensen intrapt in België. Eens je met alcohol begint, begint ook jouw ‘persoonlijk’ gevecht. Het hoofddoel van gevecht is alcohol onder controle krijgen. De ene persoon is succesvoller in zijn gevecht dan de andere.

Het derde dat ik geleerd heb is dat marketing “onbewust” zorgt voor alcoholisme in België. Vanaf onze geboorte wordt alcohol ons met de paplepel meegegeven. reclame, media, televisie, “Fc De Kampioenen”, series, advertising, Jupiler (of liever Belgium), … Alcohol wordt naar ons ‘hoofd’ gesmeten via zoveel verschillende kanalen. Vroeg of laat kom je er zelf in aanraking mee (kwestie van tijd), en op dat moment is het grotendeel van de mensen al verloren. Onbewust zijn we zo gebrainwashed, zo gehypnotiseerd door ‘bedrijven’ die er miljoenen euro’s aan verdienen.

16 juli 23u03: Ik ben een tekst aan het schrijven om binnen een uurtje online te zetten met de hoop dat er weer iets kleins in beweging komt :).

Na 7 jaar nuchter te zijn en mijn leven te hebben veranderd heb ik vooral geleerd dat er met mij echt niets mis is. Het merendeel van de tijd wordt het individu, die een ‘probleem’ heeft in vraag gesteld en zelden de maatschappij. Misschien moeten we daar eens over nadenken? Waarom beginnen trouwens meeste ‘volwassenen en ouders te ‘flippen’ als hun kind een joint smoort of een ‘lijntje coke’ snuift? Terwijl we de drug alcohol hen gaan aanreiken en hen gaan helpen om het te leren drinken.

Ik ben in alcohol gevlucht omdat ik niet met het leven & mijn eigen gevoeligheid kon omgaan. Dit zeer belangrijk gegeven heb ik nooit geleerd op school. Hoe met emoties omgaan? Hoe op een lieve manier communiceren? Hoe mijn gevoelens uiten? Misschien ook interessant om in het lessenpakket te steken, nietwaar Hilde Crevits.

Het proces van nuchter worden is het mooiste en boeiendste proces dat ik mag ervaren. De ‘echtheid’ van het leven, het leren handelen met m’n emoties & mezelf leren kennen is iedere dag opnieuw verrijkend. Ik kan zeggen aan de wereld: ‘Ik ben een gelukkige mens’. Ik ben blij dat ik jaren in therapie ben gegaan om de diepere lagen van mezelf te leren kennen en aanvaarden ipv zaken te verdoven.

Ik ben ook megacontent dat ik op 8 augustus 2017 Stefanie, mijn vriendin ben tegengekomen. Samen proberen we op zo bewust mogelijke manier met het leven om te gaan & ik kijk er naar uit om ons leven samen verder op te bouwen.

Ik weet dat ik mensen niet kan bekeren en dat is ook niet mijn bedoeling. Als mensen wel de tijd nemen om dit hier ff te lezen en als ik 1 minuutje van reflectie kan teweeg brengen ben ik een tevreden man, indien niet, blijf ik uiteraard ook tevreden.

Ik wil nog eindigen met het volgende. Ik aanvaard (grotendeels) de maatschappij hoe die is. Ik kijk met heldere, bewuste, nuchtere ogen naar de mensen, maar toch doet het mij pijn zoveel mensen te zien lijden door alcohol. Als ik met dit artikeltje weer 1 iemand kan inspireren na te denken over zichzelf, zou ik dit de max vinden! Ahja, en als laatste, geniet ook van de Gentse Feeste he 🙂

En als je goesting hebt om nog meer van mij te zien, op 6 augustus stel ik mijn 9^de boek voor: “Ik wil een brood”. Dit is een boek over liefde & zelfrespect.