Vanaf mijn 15 jaar ging ik graag uit en heb vanaf dat moment ook alcohol leren drinken. Wanneer ik dronk voelde ik dat mijn remmingen losser werden en dat ik me ‚vrolijker’ voelde dan wanneer ik niet gedronken had. Ook merkte ik dat wanneer ik angstig was en ik alcohol nuttigde ik me terug „beter” voelde. Zo ben ik enkele jaren weekenden na elkaar uit gegaan, elke vrijdag en elke zaterdag was er wel ergens een feestje waar ik van de partij was. In het begin waren het ook alleen maar op de fuiven dat ik dronk, maar naarmate ik ouder werd en meer dronk, dronk ik ook af en toe alleen een paar glazen, gewoon ‚om me goed te voelen’ of ‚om er een beetje in te komen’. Ook gingen we vaker voordrinken wanneer we naar een fuif of feestje gingen. Een feestje zonder alcohol was op dit moment al uit den boze, zo konden we ons toch niet amuseren. Maanden en jaren verstreken en ik begon steeds meer te drinken. Kleine problemen begonnen zich te vormen. Het begon met schaafwonden of telefoontjes naar huis of mijn ouders mij konden komen halen omdat ik niet meer kon fietsen omdat ik gevallen was. In het begin lachte we hier allemaal mee, hé dat kon iedereen toch wel overkomen.Hoe ouder ik werd, hoe meer problemen de kop op staken, het leek wel alsof ik alcohol nodig had om me goed te voelen of me te amuseren, ik zag ook in elke gelegenheid een gelegenheid om alcohol te kunnen nuttigen. Gedurende deze periode hadden mijn naaste al in de gaten dat ik een probleem had met alcohol, maar ik zelf zag dit niet. Ik wou blijven drinken en ben dus ook enkele malen een tijdje gestopt met drinken zodat ik diegene die zeiden dat ik een probleem had, de mond kon snoeren. Ik kon drie maanden zonder alcohol dus ik had geen verslaving. Steeds wanneer ik een tijdje gestopt was met drinken zou ik mezelf belonen met een goed avondje stappen om op het einde van de avond weer stomdronken in bed te kruipen.Telkens wanneer ik weer eens over de schreef was gegaan had ik enorme schuldgevoelens naar mijn naaste toe, ik wist dat ze mijn gedrag beu waren, maar ik was nog steeds niet klaar om alcohol gedag te zeggen ook al wist ik dat ik er een probleem mee had. Ze wilden me helpen, we hebben veel geprobeerd, maar niets hielp om mijn remming weg te nemen wanneer ik eens begonnen was met drinken. Ik kon namelijk niet meer stoppen wanneer ik éénmaal begonnen was. Ik verloor ook steeds de controle over mezelf wanneer ik éénmaal begon met drinken.
Op 18 December 2013 werd ik wakker, na een wild avondje stappen zonder te weten hoe we naar huis toe gekeerd, en ik voelde mij gelijk zeer vaak heel slecht en schuldig. Wanneer ik waggelend de trap naar de gelijkvloers afdwaalde hoorde ik dat mama nog thuis was. Wanneer ik haar zag wist ik het, ik wil stoppen met drinken, er was al zoveel gebeurd, dit moet stoppen of anders gaat het totaal verkeerd gaan met me.
Ik wou wel stoppen maar ik had geen idee hoe, ik wist alleen dat het dit keer MOEST! Ik herinnerde me dat ik twee maanden eerder een boek gelezen had, „De druppel”. Ik wist dat Michael Niclaus een gelijkaardige situatie als de mijne had meegemaakt en in staat was geweest om te breken met zijn verslaving. Onmiddellijk heb ik het boek genomen en contact opgezocht met heml, ik wou zo graag weten hoe hij het voor elkaar had gekregen, hij was op dat moment al 2,5 jaar gestopt met drinken. Ik mocht de dag zelf, 18 december 2013 nog langsgaan om met hem te praten. Wanneer ik aankwam werd ik warm ontvangen na wat te praten en een paar dingen op te schrijven kwamen de dingen die ik ergens al wist te boven, maar deze maal werden ze bevestigd door iemand die wist wat ik doormaakt had.
Het was een zalig gevoel om je in deze omgeving te bevinden, dat was al een opluchting op zich. Wanneer de sessie op zijn einde liep raadde Michael me aan om naar zijn audio cd te luisteren en zeker het boek van Allen Carr te lezen (stoppen met alcohol). Allen Carr had namelijk een methode gevonden om van verslavingen af te komen. Op de weg naar huis heb ik bijna de gehele audio cd geluisterd en éénmaal thuis ben ik onmiddellijk het boek gaan halen. Ook dit boek heb ik uitgelezen. Na deze handelingen wist ik het zeker ik zou NOOIT meer een druppel drinken, en wat was het verschil met al die andere keren dat ik gestopt was dan? Waarom zou het deze maal wel lukken?
Wel, omdat ik de waarheid achter alcohol begon te begrijpen en omdat de druppel aanwezig was, de pijn was groot genoeg, het waarom-verhaal van alcohol werd me helemaal duidelijk. Met als besluit dat ik niet meer WIL drinken, en wanneer iemand iets niet meer wil is het veel gemakkelijker dan de methode toe te passen die op wilskracht gebaseerd is, een mens is een sterk wezen maar gelukkig ben je niet wanneer je heel de tijd verleid word door alcohol, wat tenslotte overal aanwezig is. Maar je telkens opnieuw nee met zeggen op wilskracht, dit kan je geen mensenleven volhouden. Je moet weten waarom je niet meer drinkt, waarom je niet meer WIL drinken. En als je dit éénmaal inziet dan is het zelfs gemakkelijk om te breken met alcohol.
Ik ben nu een tijdje verder en ik heb me nog nooit zo vredig en goed in mijn vel gevoeld, geen slechte herinneringen meer of schuldgevoel. Het leven is niet altijd makkelijk, maar alleszins wel een heel stuk makkelijker dan wanneer ik wel nog dronk. Ik ben op dit moment ook bezig met het uitbrengen van mijn eigen levensverhaal, om mensen te doen inzien dat het afscheid van alcohol helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn en dat iedereen het kan. Zolang je maar openstaat voor wat andere ervaringsdeskundige je vertellen, ze hebben namelijk grotendeels hetzelfde pad afgelegd.
Naar de toekomst toe zou ik ook graag mensen helpen die in de valkuil van alcohol zijn geraakt, ook zou ik erg graag lezingen gaan geven op scholen om zo op een preventieve manier over alcohol en zijn gevaren te kunnen praten. Zodat ik toch wat mensen kan inspireren en laten zien dat mensen met verslavingen per definitie geen slechte mensen zijn en dat wanneer men het wil, men negatieve ervaringen om kan zetten in positieve ervaringen.
Kortom, ik ben enorm gelukkig in mijn alcoholvrije leven.
Jasper Nullens
